حرمین

مصاحبه با عبدالرضاهلالی

دوشنبه 86/11/8 11:59 عصر| | نظر

سلام.چند روز پیش یکی از دوستان زنگ زد گفت:فلانی مصاحبه جدید رضا رو خوندی.گفتم کجا.گفت:هفته نامه تلاش که سردبیرش داداش ممد زمانی(شهید محمدزمانی ازشهدای تفحص).خلاصه سرتان را دردنیاورم،هفته نامه را گرفتم و مطالعه کردم گفتم ابتدا در وبلاگ منعکس کنم و بعد انشاالله با کمک شما عزیزان آن را نقد کنم.

شناسنامه

عبدالرضا هلالی هستم،متولد12/06/1360،اصلیتم خرمشهری است.بندرعباس به دنیا آمده و در تهران بزرگ شده ام. بچه مجیدیه ام.دانشجوی انصرافی حقوق قضایی بودم.دیپلمم نیز نقشه کشی ساختمان است.یک خواهر و دو برادر و فرزند سوم خانواده ام.یکی از برادرانم خارج از کشور است.متاهلم .دو دختر دارم.دختر بزرگم فاطمه است با6سال سن و دختر کوچکم نازنین رقیه که یک سال دارد.

یک سال گذشته

در این یک سال گذشته به فکر پرداختم.تو این مدت توانستم بیشتر استراحت کنم.بیشتر به خودم و خانواده ام رسیدم. بیشتر نظاره گر مراسم همکارانم بودم و ارزیابی کردم تا ببینم چه کسانی بیشتر مرا از هدفم دور می سازند و چه کسانی کمک به پیشرفتم می کنند.

پس از رشد

وقتی رشد می کنی و به هر دلیلی محبوب و مطرح می شوی،ناگهان در کانون توجهات قرار می گیری و خیلی ها به سمتت می آیند.بخصوص اگر برای یک جوان چنین اتفاقی بیفتد احتمال آسیب پذیری اش بیشتر استزیرا جوانی همواره با واژه خامی می آید.

رتوش

در این یکسال خودم را رتوش کردم.

خلوت

خیلی ها بودند که منافع شخصی خود را می خواستند وهدفشان از نزدیک شدن به من دوستی واقعی با هلالی نبود.به هر حال ایشان آمدند جلو،ضربه شان را زدند و در آینده هم شاید بزنند.آنها الان رفته اند و من امروز به جایی رسیده ام که تلاش می کنم در انتخاب اطرافیانم دقیق تر باشم.در کل مداحان باید حریم خاصی برای خودشان قائل باشند.

حاشیه

بدترین ضربه ای که خوردم از مسایل حاشیه ای بود.وقتی هجمه حواشی آغاز شد،فکر و تمرکزم از موضوع اصلی(مداحی)باز ماند.آنها(دوست نماها)مرا به خاطر خودشان به این سو و آن سو می کشاندند.الان می گویم رفیق من کسی است که رفیق امام حسین(ع)باشد.حرفم همیشه همین بوده،ولی بیشتر از گذشته مراقب افرادی که تظاهر می کنند هستم.

پایان قسمت اول.منتظر قسمتهای بعدی در چند روز آینده باشید.یاعلی